شیوه های مختلفی برای نام گذاری برند مورد استفاده قرار می گیرند که در این مطلب به سه شیوه ی اساسی اشاره خواهیم کرد:
نام های ساختگی
نام های ساختگی یکی از شیوه های نام گذاری برند هستند. در واقع ترکیب دو کلمه یا کلید واژه محسوب می شوند. استفاده از دیکته یا تلفظی متفاوت برای نام های موجود نیز از شیوه های این نوع نام گذاری است. نام های ساختگی برای هر کسب و کاری مناسب نیستند. این نام ها در اغلب موارد پیچیده بوده و ممکن است این درک را در مخاطب نیز ایجاد کنند که محصول، خدمات یا شرکت مورد نظر پیچیده است. در این مورد نام هایی مانند گوگل و کلینکس استثناء هستند زیرا به یاد ماندنی بوده و برای مخاطبان جالب هستند.
از جمله مزایای این شیوه نام گذاری سهولت و راحتی در امکان ثبت برند و دومین نام های ساختگی است. زیرا اغلب در دسترس بوده و تا به حال توسط فردی دیگر مورد استفاده قرار نگرفته اند. امکان بروز مشکلات در فهم نام های ساختگی و فقدان معنا و احساسات هم از جمله نکات منفی این شیوه نام گذاری است. همین دلیل سبب می شود تا جایگاه سازی برای بعضی از این نام های ساختگی همراه با هزینه های تبلیغاتی زیادی باشد زیرا توضیح آن ها و ارائه سر نخ هایی به مخاطب برای یادآوری شان واقعاً دردسر ساز است.
نام های عملکردی و توصیفی
در این گونه نام گذاری، محصول یا خدمات شرکت با کلمه هایی کلیدی یا واژه هایی که متناسب با طبقه بندی مورد استفاده در صنعت، بیان می شود. نام هایی که در آن ها از نام مدیر عامل یا موسس شرکت بهره گرفته می شود نیز در این دسته بندی قرار می گیرند. نام های عملکردی یا توصیفی می توانند در جلب توجه مخاطب به برند موثر بوده و بلافاصله مخاطب را با فعالیت اصلی کسب و کار آشنا کنند که می تواند از نکات مثبت این گونه نام گذاری محسوب شود.
از جمله نکات منفی این نام گذاری می توان به عدم تمایز به دلیل کاربرد کلید واژه های متداول اشاره کرد که توسط رقبا مورد استفاده قرار گرفته اند. متمایز کردن برند در میان انبوهی از رقبا که از ترکیبات مشابهی استفاده می کنند کار دشواری است.به طور مثال: ثبت دیروز، ثبت امروز، ثبت سحر، … در ذهن مخاطب تصاویر چندان متمایزی را ایجاد نخواهند کرد.
از جمله مزایای این گونه نام گذاری، سهولت در درک فعالیت اصلی شرکت است. از سوی دیگر در اغلب موارد اگر از نام موسس در نام گذاری برند استفاده شود، امکان ثبت دومین و برند به راحتی وجود خواهد داشت.
نام های تشبیهی
در این شیوه نام گذاری وابستگی یا پاسخ احساسی که همراه با محصول یا شرکت در مخاطب قرار است تا ایجاد شود به شیوه ای هوشمندانه و مرتبط در نام برند مورد استفاده قرار می گیرد. تفاوت آن با نام گذاری توصیفی در این است که در نام های تشبیهی جایگاه خاصی که قرار است تا محصول یا خدمات در ذهن مخاطب ایجاد کند، مورد توجه قرار می گیرد. این جایگاه خاص با مطالعه رقبا به دست آمده و کاملاً متمایز است.
مزایای این شیوه نام گذاری در ایجاد درک عمومی برای نام است که برای جایگاه سازی نیاز به هزینه های عظیم تبلیغاتی نخواهد داشت. نام های تشبیهی به شدت به یاد ماندنی بوده و می توانند استراتژی جایگاه سازی را که برای برند در نظر گرفته می شود به خوبی تقویت کنند.
این دسته از نام گذاری ها در واقع موفق ترین دسته هستند و نام های شرکت هایی مانند کامپیوتر اپل و یاهو دات کام در این دسته قرار می گیرد.
مهدی خانی
دلایل موفقیت برند محسن چاوشی محبوب ترین خواننده مردمی!
